Οι γονείς συνήθως παραπονούνται ότι τα παιδιά τους στην εφηβεία παίρνουν μεγάλη απόσταση από αυτούς, δεν μιλάνε πολύ και μένουν απομονωμένοι. Τον περιορισμό αυτόν τον αποδίδουν στην κρίση της εφηβείας και είναι ένα στοιχείο που μαρτυρά την αλλαγή στην σχέση γονέα-εφήβου. Οι γονείς βλέπουν ότι το παιδί τους χρησιμοποιεί τον χρόνο του διαφορετικά από πριν.
Η περίοδος της εφηβείας δεν έχει να κάνει μόνο με τον έφηβο αλλά με ολόκληρη την οικογένεια, καθώς οι αναταραχές στην εφηβεία δημιουργούν αναταραχές στην οικογένεια. Είναι μια αλλαγή η οποία αφορά όλη την οικογένεια και αναπαράγεται με την συμμετοχή όλων. Συναισθηματικά οι έφηβοι νιώθουν δεσμευμένοι από την οικογένεια και πολλές φορές τα δεσμά αυτά είναι για αυτούς βαριά και ασήκωτα. Πολλές φορές οι έφηβοι καλούνται να πάρουν θέσεις μέσα στην οικογένεια για θέματα που δεν τους αφορούν άμεσα, αλλά τους καθορίζουν. Τέτοιες καταστάσεις μπορούν να τους αγχώσουν υποσυνείδητα και να τους κάνουν να κλειστούν στον εαυτό τους.
Οι έφηβοι δεν αποκλείουν εντελώς την συζήτηση με τους γονείς τους αλλά την περιορίζουν σε μεγάλο βαθμό. Και αυτό γίνεται συνήθως επειδή η συζήτηση μπορεί εύκολα να γίνει αντικείμενο κριτικής από τους γονείς, κάτι το οποίο ενοχλεί πολύ τους εφήβους. Γι΄αυτό το λόγο, καλό θα ήταν οι γονείς να εξετάσουν το περιεχόμενο της επικοινωνίας με τα παιδιά τους. Το πρόβλημα της επικοινωνίας πρέπει να εξεταστεί από τους γονείς σαν δυσλειτουργία της οικογένειας και όχι σαν δυσλειτουργία των εφήβων. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν φταίει ποτέ μόνο ο ένας αλλά ολόκληρο το οικογενειακό περιβάλλον.
Διάβασε ακόμη:
Άκου την έρευνα: Αυτή είναι η κατάλληλη ηλικία για γάμο!
Πρώτη φορά μανούλα; Τι πρέπει να έχεις μαζί σου στο μαιευτήριο
