Είναι πραγματικά αμφίβολο αν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει νιώσει έστω και μια φορά στη ζωή του το συναίσθημα της ζήλιας. Και δεν είναι μόνο η ζήλια που μπορεί να νιώσεις για τον σύντροφό σου, αλλά και αυτή που νιώθεις, όσο κι αν δεν θέλεις να το παραδεχτείς για τους ίδιους σου τους φίλους, ακόμα και για τους συγγενείς σου.
Η ζήλια περιλαμβάνει το φόβο, την ανασφάλεια, το άγχος, το θυμό, την οργή, την απελπισία. Το αξιοσημείωτο είναι, ότι ενώ όλοι ξέρουν τις επιπτώσεις της, πολλές φορές είναι δύσκολο να την ελέγξει κανείς. Με αποτέλεσμα να δημιουργείται πρόβλημα στις σχέσεις. Η ζήλια σε φιλικό επίπεδο είναι κάτι σαν προέκταση της έννοιας του ανταγωνισμού που μπορεί να νιώσει κανείς, για ένα φιλικό πρόσωπο όταν αυτό επιτυγχάνει ή αποκτά πράγματα που εκείνος δεν μπορεί. Μπορεί ο φίλος που ζηλεύει να ωφελείται από το συναίσθημα. Με άλλα λόγια, έχει περισσότερο ως πρότυπο τον φίλο του, παρά τον ζηλεύει. Λειτουργεί ως κίνητρο για βελτίωση. Στην περίπτωση αυτή, ίσως είναι λάθος να «καταδικαστεί» το συναίσθημα αυτό.
Από την άλλη βέβαια, τόσο στις φιλίες μεταξύ γυναικών, όσο και σε αυτές μεταξύ ανδρών παρατηρείται ένας αθέμιτος ανταγωνισμός για τις επιτυχίες του φίλου. Και αυτό είναι που πολλοί αποκαλούν φθόνο. Το φθόνο είναι δύσκολο να τον διαχειριστεί, τόσο αυτός που ζηλεύει, όσο και αυτός που αποτελεί το αντικείμενο της ζήλιας. Γι’ αυτό και συχνά παρατηρεί κανείς ακόμα και παιδικές φιλίες να διαλύονται και παλιούς φίλους να απομακρύνονται, χωρίς πραγματικά οι εξωτερικοί παρατηρητές να κατανοούν το γιατί.
Το θέμα είναι κατά πόσο μπορείς να αφήσεις το συναίσθημα αυτό να κυριαρχεί τη ζωή σου και τις σχέσεις σου. Είναι φυσιολογικό να το νιώσετε κάποια στιγμή, αλλά το θέμα είναι μάθεις να το αναγνωρίζεις, να το ονοματίζεις και να το διαχειρίζεσαι.
Διάβασε ακόμη:
25 πράγματα που μπορείς να κάνεις με την κολλητή σου μέχρι την Πρωτοχρονιά!
